zaterdag 27 februari 2010

Two Door Cinema Club


OMG!!! Dit trio had mij bij hun eerste lied! Heel opgewekte nummers waar ik absoluut gelukkig en danserig van word. Elk nummer bevalt me van dit album en dat gebeurt niet zo vaak. Jaja, ik voorspel grote dingen voor deze jongens.

Deze mannen worden licht vergeleken met Bloc Party, Death Cab For Cutie en Broken Social Scene. Not my words, but hey, sounds good!

Via Luisterpaal kan je het nieuwe album van Two Door Cinema Club alvast beluisteren alvorens aan te schaffen. Gewoon doen, vriendjes! Enjoooooy.

zondag 14 februari 2010

Ricardo Fumanal





Check zeker nog deze andere illustraties van Ricardo Fumanal. (I've got a lot of practice to do)

zaterdag 6 februari 2010

Februariiiii

Vanaf heden loop ik stage bij MTV Networks en heb daardoor mijn blog een beetje verwaarloosd. Maar om dit gemis goed te maken, geef ik jullie meer dan één muziektip. Enjoy folks!

Nieuwe singel van de allernieuwste van Skybox. Makes me happy en springerig.
Skybox - In A Dream

Those Dancing Days bestaat uit vijf hipsters met abnormaal veel mooie kleding! En plus, zijn ze Zweeds! (Wat altijd een pluspunt bij mij blijkt te zijn) Eigenlijk bestaat de band al enkele jaren, maar ik ontdekte ze maar pas. Hier hun allereerste singel:
Those Dancing Days - Those Dancing Days

En nog een limonade, alsjeblieft.
Lemonade - Lifted

Nog niet tevreden? Hierse:

dinsdag 26 januari 2010

My favorite book and its quotes


Incredibly Loud And Extremely Close door Jonathan Safran Foer, is één van mijn favoriete boeken. Ik heb nogal snel de neiging om quotes te markeren met mijn gele fluostift. Waarom? Ik heb een zwak voor quotes en een even groot zwak voor fluostiften (en balpennen). It runs in the family, strangely enough.
Anyways, enkele citaten waar ik van hou in dit boek, zijn:

Does it brake my heart, of course, every moment of every day, into more pieces than my heart was made of, I never thought of myself as quiet, much less silent, I never thought about things at all, everything changed, the distance that wedged itself between me and my happiness wasn't the world, it wasn't the bombs and burning buildings, it was me, my thinking, the cancer of never letting go,... and tell me, what did thinking ever do for me, to what great place did thinking ever bring me?

The end of suffering does not justify the suffering, and so there is no end to suffering, what a mess I am..

He had a wall of masks from every country he'd been to, like Armenia and Chile and Ethopia. "It's not a horrible world," he told me, putting a Cambodian mask on his face, "but it's filled with a lot of horrible people!"

I regret that it takes a life to learn how to live, Oskar.

And so on... Fantastisch boek dat mijn hart brak, maar ook weer lijmde.

vrijdag 22 januari 2010

Emily Jane White

Ja, ik zit weer in een periode van female vocalists. Emily Jane White is één van die vocalists die jullie moeten leren kennen. Zij brengt, enkel met haar akoestische gitaar, wondermooie pure songs. I just love her! Ze wordt vaak vergeleken met Cat Power, maar ze haalde duidelijk haar inspiratie bij Billy Holiday. Zo dus, raad ik haar album 'Dark Undercoat' eigenlijk iedereen aan die houdt van female vocalists zoals Cat Power en Billy Holiday. Voila.

Luister:


Download:
Emily Jane White - Hole In The Middle

woensdag 20 januari 2010

Let's stereotype!

Mijn naam is Ellen. Ik hou van verschillende toppings op mijn pizza en ben een politiek correcte hipster. Soms denk ik er ook aan om een eekhoorn te worden, lijkt me wel leuk. Ik accepteer ook chillwave als levensstijl. In het dagelijkse leven draag ik wel eens een legging (dus niet enkel op jaren '80 feestjes). The Catcher in Rye is het beste boek ever en Grizzly Bear vind ik passé (ik ben er eerlijk gezegd over). Ik ben een feministe tot in de kist en probeer hopeloos mijn baard te laten groeien! Uiteindelijk zal ik wel in een sekte terechtkomen of dergelijke.

Met andere woorden: ik heb zonet weer een plezante blog ontdekt (mede dankzij Studio Brussel), die ik absoluut met jullie wou delen! Hou je van indie musica? En ben je benieuwd welk stereotype het best bij je favoriete indie band hoort? Surf dan zeker door naar deze blog van Flavowire. Ze hebben een lijste gemaakt met indie bands en het stereotype dat erbij hoort. Fun fun!

Mijn favorieten:
The Antlers: Boys who enjoy crying more than their girlfriend
Radiohead: Everybody.

maandag 18 januari 2010

Poesie mauw

De Deense Katrine Ottosen (CaLLmeKAT) is één van mijn recentste ontdekkingen. Ze speelde onlangs op Eurosonic in Nederland en kreeg daardoor wat aandacht van Studio Brussel. Ik zat in de auto toen ze haar nummer speelde en ja, wat kan ik zeggen.. ik word enorm snel verliefd op muziek als ik rijd. Ze laat me denken aan iets tussen Lykke Li en Emiliana Torrini, maar wel ruwer qua stem. Heel naturel, dat wel.
Nog een extra reden om haar te ontdekken is de naam van haar eerste soloalbum! "I'm In A Polaroid - Where Are You?" Mmmm, polaroid... Dit album werd gemixt door Valgeir Sigurðsson. Andere artiesten op deze meneer zijn lijstje zijn: CocoRosie, Oren Lavie, Kate Nash, Björk en Múm.

Call me fan.

CaLLmeKAT - Flower in the Night